پوکر 7 کارته یا Seven Card Stud Poker یکی از محبوب‌ترین و قدیمی‌ترین انواع بازی پوکر است که تاریخچه آن به قرن 19 میلادی در آمریکا بازمی‌گردد.
این نوع پوکر برخلاف سایر نسخه‌ها مانند تگزاس هولدم (Texas Hold’em) یا پوکر اوماها (Omaha)، فاقد کارت‌های مشترک بین بازیکنان است. هر بازیکن در طول بازی 7 کارت اختصاصی دریافت می‌کند که باید بهترین دست 5 کارتی را از میان آن‌ها بسازد.
- تعریف کلی بازی، تاریخچه و محبوبیت سبک Seven Card Stud
- قوانین و مراحل بازی پوکر 7 کارته
- رتبه‌بندی دست ها در Seven Card Stud Poker
- استراتژی های بازی پوکر هفت کارته
- نحوه پخش کارت ها و مراحل بازی
- آنتی (Ante) و Bring-In چیست؟
- اصطلاحات رایج در پوکر ۷ کارته
- تفاوت پوکر ۷ کارته با سایر سبک ها
- مزایا و معایب پوکر ۷ کارته
- سوالات متداول کاربران
- نتیجه گیری
تعریف کلی بازی، تاریخچه و محبوبیت سبک Seven Card Stud
پوکر ۷ کارته (Seven Card Stud) یکی از قدیمی ترین و سنتی ترین انواع پوکر است که پیش از ظهور تگزاس هولدم، محبوب ترین سبک پوکر در جهان بود. در این بازی، هر بازیکن در نهایت هفت کارت دریافت می کند: سه کارت بسته (مخفی) و چهار کارت باز (نمایان). هدف بازی، ساخت بهترین دست پنج کارته از میان این هفت کارت است. برخلاف تگزاس هولدم و اوماها که از کارت های مشترک (Community Cards) استفاده می کنند، در Seven Card Stud هیچ کارت مشترکی وجود ندارد و هر بازیکن با کارت های اختصاصی خود بازی می کند.
Seven Card Stud در قرن نوزدهم در آمریکا، به ویژه در میان سربازان جنگ داخلی، رواج یافت. این بازی تا اواخر قرن بیستم، به خصوص در کازینو های آمریکا، بسیار محبوب بود. با ظهور تگزاس هولدم در دهه ۲۰۰۰، محبوبیت Seven Card Stud کاهش یافت، اما همچنان در میان بازیکنان حرفه‌ای و تورنمنت های ترکیبی مانند H.O.R.S.E طرفداران خاص خود را دارد.
قوانین و مراحل بازی پوکر 7 کارته
پوکر 7 کارته به صورت سنتی با 2 تا 8 بازیکن انجام می‌شود که در ادامه مراحل کلی این بازی را توضیح می‌دهیم:
مرحله اول: آنتی (Ante)
در ابتدای هر دست، هر بازیکن باید مبلغ مشخصی به عنوان “آنتی” به وسط میز بگذارد. این مبلغ به عنوان شرط اولیه است و از پیش تعیین شده است. آنتی به منظور ایجاد انگیزه برای بازی و تشکیل پات (pot) است.
مرحله دوم: کارت‌های اولیه (Third Street)
هر بازیکن دو کارت رو به پایین (کارت مخفی) و یک کارت رو به بالا دریافت می‌کند. بازیکنی که پایین‌ترین کارت رو به بالا را داشته باشد، باید شرط اجباری “bring-in” را بگذارد یا می‌تواند این شرط را به مبلغ شرط حداقلی افزایش دهد. بعد از آن، شرط‌بندی به صورت ساعت‌گرد ادامه می‌یابد.
مرحله سوم: کارت چهارم (Fourth Street)
در این مرحله از بازی پوکر هفت کارته، هر بازیکن یک کارت دیگر رو به بالا دریافت می‌کند. بازیکنی که بهترین دست با کارت‌های رو به بالا را دارد (در اینجا دو کارت رو به بالا)، حق شروع شرط‌بندی را خواهد داشت. این فرد می‌تواند چک (Check) کند یا شرط‌بندی کند.
مرحله چهارم: کارت پنجم (Fifth Street)
کارت پنجم برای هر بازیکن رو به بالا است و شرط‌بندی ادامه می‌یابد. در این مرحله، مبلغ شرط‌ها معمولاً افزایش می‌یابد.
مرحله پنجم: کارت ششم (Sixth Street)
یک کارت دیگر به هر بازیکن داده می‌شود که رو به بالا است و بازیکنان دوباره شرط‌بندی می‌کنند.
مرحله ششم: کارت هفتم (Seventh Street یا River)
آخرین کارت به هر بازیکن داده می‌شود که رو به پایین است. بازیکنان با هفت کارت خود (چهار کارت رو به بالا و سه کارت رو به پایین) بهترین ترکیب 5 کارتی را می‌سازند. شرط‌بندی نهایی در این مرحله انجام می‌شود.
مرحله هفتم: نمایش کارت‌ها (Showdown)
بعد از پایان شرط‌بندی، بازیکنانی که هنوز در دست هستند، کارت‌های خود را نمایش می‌دهند و بهترین دست 5 کارته از میان کارت‌های خود را انتخاب می‌کنند. برنده کسی است که بالاترین دست پوکر را داشته باشد.
رتبه‌بندی دست ها در Seven Card Stud Poker
مانند سایر انواع پوکر، رتبه‌بندی دست‌ها در Seven Card Stud Poker به ترتیب زیر است:
1. رُویال فلاش (Royal Flush): پنج کارت پشت سر هم از یک خال (از 10 تا آس).
2. استریت فلاش (Straight Flush): پنج کارت پشت سر هم از یک خال.
3. کارِه (Four of a Kind): چهار کارت از یک رتبه.
4. فول هاوس (Full House): سه کارت از یک رتبه و دو کارت از رتبه دیگر.
5. فلاش (Flush): پنج کارت از یک خال، بدون ترتیب.
6. استریت (Straight): پنج کارت پشت سر هم از خال‌های مختلف.
7. سه تایی (Three of a Kind): سه کارت از یک رتبه.
8. دو جفت (Two Pair): دو جفت کارت با رتبه‌های مختلف.
9. یک جفت (One Pair): دو کارت از یک رتبه.
10. کارت بالا (High Card): بالاترین کارت در صورتی که هیچ‌کدام از دست‌های بالا شکل نگرفته باشد.
استراتژی های بازی پوکر هفت کارته
پوکر هفت کارته نیاز به تمرکز، صبر و استراتژی‌های پیچیده دارد. در اینجا چند نکته استراتژیک برای موفقیت در این بازی آورده شده است:
- مدیریت کارت های رو به بالا
- شروع با دست های قوی
- کنترل شرط ها
- مطالعه حریفان
مدیریت کارت های رو به بالا
توجه به کارت‌های رو به بالا در بازی بسیار مهم است. شما باید همواره به کارت‌های رو به بالای حریفان توجه کنید تا بتوانید احتمال بهبود دست خود یا حریفان را محاسبه کنید.
شروع با دست های قوی
یکی از مهم‌ترین نکات در این بازی، داشتن یک دست شروع قوی است. دست‌هایی مانند سه کارت از یک خال یا یک جفت قوی در کارت‌های ابتدایی می‌تواند سرنوشت بازی را تغییر دهد.
کنترل شرط ها
در مراحل مختلف بازی، بخصوص در کارت‌های چهارم و پنجم، شرط بندی هوشمندانه بسیار مهم است. بالا بردن شرط با دست‌های قوی و مدیریت شرط‌ها با دست‌های ضعیف‌تر می‌تواند به شما کمک کند تا برنده بازی باشید.
مطالعه حریفان
پوکر 7 کارته به شما اطلاعات زیادی از دست حریفان می‌دهد، بنابراین سعی کنید با مشاهده دقیق حرکات و شرط‌های آن‌ها، حدس بزنید که چه دست‌هایی در اختیار دارند.
نحوه پخش کارت ها و مراحل بازی
Seven Card Stud در چند مرحله شرط بندی و پخش کارت انجام می شود:
Ante: همه بازیکنان قبل از شروع دست، مبلغی به عنوان آنتی (ورودی) به پات اضافه می کنند.
Third Street: هر بازیکن سه کارت دریافت می کند: دو کارت بسته (Hole Cards) و یک کارت باز (Door Card). بازیکنی با پایین ترین کارت باز باید شرط اجباری “Bring-In” را ببندد.
Fourth Street: هر بازیکن یک کارت باز دیگر دریافت می کند. شرط بندی از بازیکنی با بهترین دست نمایان آغاز می شود.
Fifth Street: یک کارت باز دیگر توزیع می شود و دور جدید شرط‌بندی آغاز می شود.
Sixth Street: کارت باز چهارم به هر بازیکن داده می شود و شرط‌بندی ادامه می یابد.
Seventh Street (یا River): آخرین کارت به صورت بسته توزیع می شود. پس از دور نهایی شرط بندی، بازیکنان دست های خود را نشان می دهند (Showdown).
هر مرحله شرط بندی می تواند شامل چک، کال، ریز یا فولد باشد، بسته به نوع بازی (Limit، No-Limit یا Pot-Limit).
آنتی (Ante) و Bring-In چیست؟
- آنتی (Ante): مبلغ اجباری کوچکی است که همه بازیکنان قبل از شروع دست به پات می افزایند. این کار برای ایجاد انگیزه و پویایی بازی است. مقدار آنتی معمولاً درصدی از شرط کوچک (Small Bet) در بازی های Limit است.
- Bring-In: پس از پخش کارت های Third Street، بازیکنی که پایین ترین کارت باز را دارد، باید شرط اجباری به نام Bring-In ببندد. این مبلغ معمولاً کمتر از شرط کوچک است و بازی را آغاز می کند. اگر چند بازیکن کارت باز یکسان داشته باشند، رتبه خال (Spades > Hearts > Diamonds > Clubs) تعیین کننده است.
سقف شرط بندی:
Limit: در بازی Limit، مقدار شرط ها و ریزها در هر دور ثابت است (مثلاً 2 دلار در Third و Fourth Street، 4 دلار در مراحل بعدی).
No-Limit: بازیکنان می توانند هر مقدار تا سقف چیپ های خود شرط ببندند، که این سبک کمتر رایج است.
Pot-Limit: شرط ها تا سقف مقدار فعلی پات محدود می شوند.
اصطلاحات رایج در پوکر ۷ کارته
Door Card: اولین کارت باز که در Third Street به هر بازیکن داده می شود.
Bring-In: شرط اجباری که توسط بازیکن با پایین ترین Door Card پرداخت می شود.
Dead Cards: کارت هایی که قبلاً روی میز دیده شده اند و دیگر در دسترس نیستند.
Upcards: کارت های باز که برای همه قابل مشاهده اند.
Hole Cards: کارت های بسته که فقط خود بازیکن میبیند.
Showdown: مرحله نهایی که بازیکنان دست های خود را نشان می دهند.
دلیل استفاده از این اصطلاحات: این عبارات به بازیکنان کمک می کنند تا مراحل و استراتژی های بازی را دقیق تر درک کنند و ارتباط بین بازیکنان روان تر شود. برای مثال، “Dead Cards” به بازیکنان یادآوری می کند که کارت های استفاده شده را در محاسبات خود لحاظ کنند.
تفاوت پوکر ۷ کارته با سایر سبک ها
مقایسه با تگزاس هولدم: هولدم به دلیل کارت های مشترک و سرعت بالاتر، برای بازیکنان مبتدی ساده تر است. Seven Card Stud به حافظه قوی تر و مهارت های مشاهده نیاز دارد، زیرا اطلاعات بیشتری (کارت های باز) در دسترس است.
مقایسه با اوماها: اوماها به دلیل چهار کارت بسته، دست های قوی تری ایجاد می کند و پیچیدگی بیشتری دارد. Seven Card Stud به دلیل نبود کارت های مشترک، بیشتر به تحلیل فردی دست ها وابسته است.
چالش ها و فرصت ها:
Seven Card Stud: چالش اصلی، نیاز به تمرکز بالا و حافظه قوی برای ردیابی کارت ها است. فرصت آن در این است که بازیکنان ماهر می توانند با تحلیل دقیق، برتری قابل توجهی کسب کنند.
هولدم: چالش کمتر در تحلیل کارت‌ها، اما رقابت سنگین تر به دلیل محبوبیت. فرصت در سادگی و پویایی بازی است.
اوماها: چالش در محاسبات پیچیده تر احتمالات، فرصت در دست های قوی تر و تنوع استراتژیک.
مزایا و معایب پوکر ۷ کارته
مزایا پوکر 7 کارته:
- جذابیت برای حرفه‌ای ها: Seven Card Stud به دلیل نیاز به مهارت های مشاهده، حافظه و تحلیل، برای بازیکنان حرفه ای جذاب است.
- کنترل بیشتر روی اطلاعات: کارت‌های باز اطلاعات زیادی در اختیار بازیکنان قرار می دهند که می تواند به نفع بازیکنان باهوش باشد.
- تنوع در تورنمنت ها: در بازی های ترکیبی مثل H.O.R.S.E، این سبک جایگاه ویژه‌ای دارد.
معایب پوکر 7 کارته:
- پیچیدگی برای مبتدیان: نیاز به ردیابی کارت های باز و محاسبات پیچیده، بازی را برای تازه‌کار ها دشوار می کند.
- سرعت پایین: Seven Card Stud نسبت به هولدم کندتر است و برای بازیکنانی که بازی های سریع را ترجیح می دهند، ممکن است خسته کننده باشد.
محبوبیت کمتر: در مقایسه با هولدم، میزهای کمتری برای این بازی در کازینوها و آنلاین وجود دارد.
سوالات متداول کاربران
1. پوکر 7 کارته چگونه با تگزاس هولدم تفاوت دارد؟
در پوکر 7 کارته هیچ کارت مشترکی وجود ندارد و هر بازیکن 7 کارت اختصاصی دریافت می‌کند، در حالی که در تگزاس هولدم 5 کارت مشترک بین همه بازیکنان استفاده می‌شود.
2. چه تعداد کارت رو به بالا و رو به پایین در این بازی به هر بازیکن داده می‌شود؟
هر بازیکن 3 کارت رو به پایین (کارت مخفی) و 4 کارت رو به بالا دریافت می‌کند.
3. چگونه برنده در پوکر هفت کارته مشخص می‌شود؟
بازیکنی که با استفاده از 7 کارت خود، بهترین دست 5 کارته را بسازد، برنده است.
4. چه زمانی شرط‌بندی در بازی انجام می‌شود؟
در 4 مرحله از بازی شرط‌بندی انجام می‌شود: پس از کارت سوم، چهارم، پنجم و ششم.
5. آیا در پوکر 7 کارته بلایند (Blind) وجود دارد؟
خیر، در این بازی به جای بلایند، همه بازیکنان در ابتدای هر دست “آنتی” (Ante) می‌پردازند.
نتیجه گیری
پوکر 7 کارته یک بازی مهارت‌محور است که ترکیبی از تاکتیک‌های دقیق، تصمیم‌گیری‌های استراتژیک و مدیریت اطلاعات را می‌طلبد. یادگیری و تسلط بر این بازی نیازمند تمرین و تحلیل مداوم است. این نوع پوکر به دلیل سرعت کمتر و نیاز به تفکر عمیق‌تر، برای کسانی که به دنبال یک چالش بزرگتر در دنیای پوکر هستند، گزینه‌ای مناسب و هیجان‌انگیز است.
